สวัสดีปีใหม่ 2567 ย้อนหลัง และสวัสดีเรื่องเล่าเรื่องแรกของปีนี้
มาสวัสดีบล็อกเล่าเรื่อง และเป็นเรื่องแรกของปีนี้ ก่อนอื่นต้องเล่าก่อนว่าปีที่แล้วมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ทั้งเรื่องครอบครัว เรื่องงาน และปีต่อๆ ไปจะมีอะไรคิดว่าจะเกิดขึ้นบ้างครับ
อันดับแรกขอนำด้วยรูปสวยๆ ของพวกเธอที่หนีเที่ยวก่อนปีใหม่ โดยไม่มีผมไปด้วย 555 สถานที่นี้ น่าจะเป็น House Of Benedict พัทยา ไม่ว่ากันวันทำงานของเรา ฮ่าๆๆ
ปีใหม่เกือบทุกปีผมไม่ได้กลับใต้เลย ด้วยทำงานลักษณะงานบริการ ช่วงเทศกาลต่างๆ จะไม่ค่อยได้หยุดยาวกับเค้าครับ ปีนี้คิดถึงแม่ และน้องๆ ทุกคนครับ แต่ครอบครัวของเราก็ไม่เหงา ลูกสาวหยุดเรียนกลับมาบ้านสัปดาห์กว่าๆ ก็ทำให้พ่อกับแม่ มีความสุขยิ้ม และเสียน้ำตาได้ครับ ฮ่าๆๆ
ปีที่แล้วครอบครัว แทบจะไม่ได้ไปไหนกันเลย เพราะมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ เมื่อเวลาผ่านมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปตามเวลา ใครต้องรับผิดชอบอะไรก็ทำหน้าที่เหล่านั้นให้ดีที่สุด ครอบครัวผมก็เช่นกัน
เรื่องงานคงไม่ต้องพูดถึงมาก ปล่อยให้เวลารักษาทุกอย่าง อะไรจะเกิดก็ต้องทำใจ เราไม่สามารถยื้อหรือยึดติดทุกอย่างได้ ถ้าจะเป็นไปขอให้ไปสู่ในแนวทางที่ดีครับ
มาเล่ากันต่อดีกว่าครับ ปีนี้ไม่ได้ไปฉลองอะไรที่ผู้คนเยอะ เพราะอายุเวลานี้ขอมีความสุขกับตัวเองก็ดีที่สุดแล้ว ปีนี้พี่มาจาก กทม. กับ หลานสาว ภรรยาและลูกสาว เราฉลองปีใหม่กันแค่นี้แหล่ะ กินกันที่บ้าน เช้าวันปีใหม่ไปทำบุญ ไปเที่ยวอีกนิดหน่อย ก่อนส่งลูกกลับไปเรียน กับพี่สาว และหลานๆ
หลังจากไปทำบุญช่วงเช้า ก่อนสิ้นปีก็เที่ยว ตลาดปลาบางแสน ซึ่งเปิดมาสักพักแล้ว ยังไม่เคยไปเยี่ยมสักครั้ง ใกล้ๆ แค่นี้เอง
แต่ผมต้องเก็บรูปบันทึกเรื่องราวไว้ครับ ไว้จดจำครับ รูปภาพสามารถจดจำเรื่องราวต่างๆ ได้ดีครับ
นี่ไง สาวใหญ่สาวน้อย หนีกันไปเที่ยว ฮ่าๆๆ
อ่ะ อีกรูป สาวๆ ผมเห็นภาพถ่ายที่ไปเที่ยวที่นี้ เยอะมาก อันนี้ผมเลือกออกมาแค่นี้ครับ ฮ่าๆๆ ตาลายไปหมด
วันปีใหม่ก่อนกลับบ้านก็มีหลานๆ มาสมทบอีก 2 คน และก่อนกลับ กทม. พวกเราไปก็เที่ยวกันอีกครั้ง ซึ่งเป็นสถานที่ คาเฟ่ ร้านอาหารที่เปิดมานานแล้ว อยู่ใกล้ๆ นี่แหล่ะ แต่ฮ่าๆๆ ไม่เคยไปเลย Black Forest Pattaya
ปิดฉากการกิน และเดินเที่ยวที่นี้ล่ะครับ
ดูจากสถานที่ ผมคิดว่าน่าจะมีคาเฟ่อีกหลายๆ ที่ ที่พัทยาที่ผมไม่เคยได้ไปอีกเยอะ จะก่อนโควิด และหลังโควิด ที่เปิดและปิดไปอีกเยอะครับ
เสร็จมื้อนี้ก็ส่งลูก พี่และหลานๆ เดินทางกลับกรุงเทพฯ ด้วยสวัสดิภาพ สองคนพ่อแม่ก็แอบเหงาเล็กๆ เช่นเคยครับ ต้องแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเองกันทุกคนล่ะครับ
ทำใจทุกครั้งที่ลาจาก และรอวันพบเจอกันอีกครั้งๆๆ จนกว่าเธอจะเรียนจบนั้นล่ะครับ
แต่ก็มีพี่สาวภรรยาแหล่ะ ที่หมั่นมาเยี่ยมแม่ของเค้าทุกอาทิตย์ ดูจะเหนื่อยนะ แต่ก็มีความสุขที่ได้ดูแลท่าน เพราะเวลาที่มีไม่ใช่จะยาวนานแล้ว ถ้าเป็นผม ผมคงทำแบบนี้เช่นกันครับ
สำหรับปีใหม่ และเรื่องเล่าบล็อกเรื่องแรกก็เป็นเช่นนี้ครับ คิดว่าจะพยายามหาเรื่องราวมาอัพเดตกันเรื่อยๆ ครับสำหรับปีนี้ 2567 ไปก่อนครับ...บาย
Share
